Ontslagvergoeding in sociaal plan

Meestal wordt de transitievergoeding gebruikt in een sociaal plan om de ontslagen werknemers financieel te compenseren. De transitievergoeding bedraagt:

• Een derde maandsalaris per gewerkt dienstjaar

Vóór 2020 gold een hogere transitievergoeding die nog gebruikt wordt in sociaal plannen.

De maximale transitievergoeding is € 98.000 of 1 jaarsalaris als dat hoger is.

Let op! In een sociaal plan kunnen werkgever en werknemers elke ontslagvergoeding afspreken. Dat hoeft niet de transitievergoeding te zijn. Soms wordt de transitievergoeding vermenigvuldigd met een factor, zodat de vergoeding hoger uitvalt. Er zijn ook andere, minder gebruikte formules.

Andere formules naast de transitievergoeding

De belangrijkste is de kantonrechtersformule. De formule lijkt op de transitievergoeding, grootste verschil is dat de vergoedingen veel hoger zijn. Daarnaast zijn er nog formules die tegenwoordig nauwelijks gebruikt worden. Deze formules geven inzicht in de historie. Omdat de schadeloosstelling bij ontslag bedoeld is om de financiële gevolgen van ontslag op te vangen, worden twee uitgangspunten gehanteerd voor de berekening van de ontslagvergoeding:

• waarborgen van een inkomensgarantie gedurende een bepaalde tijd;
• toekennen van een uitkering ineens (of een vaste periodieke uitkering tot een totaalbedrag).

Suppletiemethode

Een methode om een inkomen na ontslag te garanderen is de suppletiemethode. Deze heeft als uitgangspunt dat een oud werknemer een bepaald inkomen moet hebben om in zijn levensonderhoud te voorzien. Dit benodigde inkomen ontstaat door een aanvulling (suppletie) bovenop een uitkering, zoals WW-uitkering of IOW-uitkering. Ook kan de werkgever een bedrag ter beschikking stellen om het inkomen te dekken tot aan de pensioendatum van de oud werknemer. Dit kan nodig zijn als de oud werknemer bijvoorbeeld nog een beperkt aantal jaren te gaan heeft tot zijn pensioen.

Contante suppletiemethode

Naast de ‘gewone’ suppletiemethode kennen we ook de contante suppletieformule. Het verschil tussen beide formules is dat bij de laatstgenoemde de suppletie wordt berekend als optelsom van leeftijd en aantal dienstjaren. Het resultaat hieruit wordt contant gemaakt en als éénmalige schadeloosstelling aan de ex-werknemer toegekend. De berekening is bijvoorbeeld:

 

Som leeftijd + dienstjaren                  aanvulling in maanden op WW-uitkering

                                                           op 100% brutosalaris (wordt contant gemaakt) 

t/m 29                                                    3

30 t/m 39                                               6

40 t/m 44                                               9

45 t/m 49                                               12

50 t/m 54                                               15

55 t/m 59                                               18

60 t/m 64                                               24

64 en hoger                                           30

ST-formule

Een andere formule waarmee de hoogte van de schadeloosstelling berekend kan worden is de ST-formule. Deze formule is gunstig voor de werknemer:

Schadeloosstelling: 50% van het jaarsalaris (incl. vakantiegeld + tantième) + (aantal dienstjaren boven 35-jarige leeftijd x 20%) x (jaarsalaris + vakantietoeslag + tantième)

De ST-formule is gebonden aan een maximum van 4,5 x Jaarsalaris (incl. vakantietoeslag + tantième).

Zwartkruis formule

Tot slot kan een werkgever ook de Zwartkruisformule hanteren voor het berekenen van de ontslagvergoeding. Deze formule is vernoemd naar de bedenker ervan Mr. P. Zwartkruis, die de formule in de eerste instantie heeft ontwikkeld voor ontslagen binnen grote ondernemingen. Deze formule is gunstig voor werknemers. In de meeste gevallen leidt de Zwartkruisformule tot de hoogste ontslagvergoeding (in enkele gevallen kent de ST-formule een hogere uitkomst).

De Zwartkruis formule luidt als volgt:

Schadeloosstelling: leeftijd x diensttijd x functieniveau: herplaatsbaarheidsschaal

Hierbij geldt dat:

- de totale schadeloosstelling in maanden salaris wordt aangeduid

- het aantal maanden kan variëren van minimaal 3 maanden tot maximaal 60 maanden

- de leeftijdfactor wordt bepaald aan de hand van de formule: 2x(leeftijd-25):25

- het functieniveau kent een schaal van 1 tot en met 5. Hierbij staat 1 voor ‘ongeschoold’ en 5 voor ‘Raad van Bestuur’.

- De herplaatsbaarheid van de werknemer is gebaseerd op de schaal:

• schaal 1 >>> 55 jaar en ouder
• schaal 2 & 3 >>> 45-55 jaar, beoordeling vindt plaats per geval
• schaal 4 >>> 40-45 jaar
• schaal 5 >>> tot 40 jaar

 

GRATIS meer informatie ontvangen?

Vraag dan snel het boek Sociaal Plan in kort bestek aan!